W przypadku jednostki z łożyskiem swobodnym chodzi o śrubę do łączenia dwóch komponentów, która dopuszcza pożądany ruch komponentów względem siebie (łożysko swobodne).

Jednostka z łożyskiem swobodnym ma zastosowanie głównie gdy:

- zmiana temperatury zmienia wymiary komponentu
- występują niedokładności montażu
- trzeba skompensować tolerancje wykonawcze
- pozycja komponentów zmienia się wskutek obciążeń dynamicznych

Trzpień ze stali.
Wysokiej klasy polimer do łożysk ślizgowych.
O-ring NBR.

Sworzeń ocynkowany galwanicznie.

Jednostka łożyska swobodnego składa się z trzech komponentów. Sworzeń, łożysko ślizgowe i O-ring.

Podczas wkręcania sworznia do otworu łożysko ślizgowe ściska O-ring. Maksymalny wymiar ściskania to X. Następnie łożysko ślizgowe przylega do łba sworznia. Skok jest odpowiednio ograniczony przez wymiar montażowy H +0,2. Dzięki temu zawsze zapewnione jest pływające łożyskowanie.

-20°C do +80°C.

Wskazówka dotycząca podanego momentu obrotowego:
Momenty odnoszą się do wkręcania stalowych komponentów. Podczas montażu w bardziej miękkich materiałach należy uwzględnić wciskanie (osadzanie) średnicy trzonu D2. Tutaj należy stosować mniejszy moment. Aby zapobiec poluzowaniu śrub w przypadku mniejszych momentów należy wkleić śruby.